Nee..aanpassen is voor onze kids ook niet moeilijk.
Nee..ze zijn juist heel ruimdenkend geworden,weten dat niks vanzelfsprekend is,hebben respect voor iedereen en alles.
En nee..ze hebben van ons gereis niet geleden,alle ervaringen hebben ze toch maar mooi in hun broekzak gestoken.
Hoe positief ze die ervaringen-goede en slechte-gebruiken in hun leventje heden ten dage,is bewonderingswaardig.
Menig bekrompen volwassene kan daar nog een voorbeeld aannemen.
Waarom zou je perse standaard moeten leven,wie maakt die standaard?Waarom zou je verantwoording aan je omgeving moeten geven omdat je anders leeft?Wie heeft het recht om anoniem beschuldigingen te uitten?Waarom gunnen we elkaar zo weinig en staat de 'ik'persoon altijd zo vooraan?Is anders slechter?Zoveel vragen..
.Het moeilijke deel is het onbegrip en veroordeling uit je naaste omgeving.Dat maakt het "wennen"zo moeilijk.
Arrogantie wat de kop opsteekt en wat akties veroorzaakt die uit de hand lopen.Enkel, omdat men" het zo goed bedoeld".Denkende dat zijn eigen visie op zaken hem een recht verleend om te oordelen en daar naar te handelen.Zonder feitenkennis,zonder bewijzen.
Ja,wij zien er jong uit,hebben 4 kinderen,automatisch krijg je een stempel.Het helpt natuurlijk ook als je getint bent.Ja,die allochtonen hé?
Standaard probleemgezinnen met hun aantal kinderen..Maar goed alles went en je word vanzelf gehard en weet wie achter je staat en wie niet.Indonesië is corrupt,maar daar weet je dat ook.Hier kom je zoveel dingen tegen waar zelfs Indonesíë nog een voorbeeld aan kan nemen.
Gelukkig zijn wij een onverwoestbaar zestal en blijven we positief.Na regen komt zonneschijn,hoe cliché ook.Toch blijven we vooruit kijken en leven ons leven zoals wij dat willen....Toevallig..
