hun aangezicht is bijna niet te verdragen.
Bekneld tussen al die lagen
zitten hemellichamen.
Ze zullen vallen op de aarde,
voeden en verzorgen haar,
voor hen is weinig liefde daar.
Maar ik ken hun waarde..
---------------------------------------------------------------------------------------------
Klein meisje zo alleen.
Vieze voetjes.
Kapotte kleertjes.
Waar gaat ze heen?bruine ogen groot en zoetjes.
Wie bekommert zich om haar?
Moeder is gaan werken,
dus blijft ze zitten maar..
---------------------------------------------------------------------------------------------
Oud en grijs,
een knotje in het haar,
haar ogen wijs.bedelen op haar oude dag,
geen tanden waar ze mee
kauwen mag.
Zo oud en stram
niet wijkend van haar plekje daar..
---------------------------------------------------------------------------------------------
Het is nu klaar,we gaan maar,
met de staart tussen de benen,
zijn we verdwenen,
als een dief in de nacht gegaan.
hoe moeten we nu verder?
toch laten we ons niet verslaan.
een vuist,een eenheid,dat zijn wij.
we vertrouwen op de goede herder.
dat maakt ons vrij..
---------------------------------------------------------------------------------------------
loslaten moet op z'n tijd.
maar lukt niet altijd.
hartzeer krijg je ervan.
het hoort bij het plan.
doorbijten maar.
je zult het zien.
maar hoe en waar.
dat weet er 1 maar..
------------------------------------------------------------------------------------------------
