Genaamd:"Botani square".Soms als we er even uit willen gaan we daar naar toe.Het is niet zo enorm groot als de malls in Jakarta,maar goed genoeg om even te relaxen.
In ieder geval begon de morgen erg "springerig.Nadat ik alle 4 de kids in de schoolkleding had gehesen en ze startklaar had staan,kwam het busje stipt om 7 uur. Niemand van de kinderen veroerde zich.Ze staarden allemaal naar onze poort waar ze doorheen moesten en die dus open moest.
Daar zat me toch een monster van een sprinkhaan op!Echt zeker 15 cm lang.
Ik vond het eigenlijk ook best wel eng,ik hou echt niet van springers en kruipers met poten..Dus ik was echt niet zo flink om die poort open te maken,maar staarde ook maar zo'n beetje onnozel met de kroost mee,niet wetende wat te doen.
Tja,ik heb ook niet voor alles een oplossing en was veels te bang dat het monstertje zou gaan springen ofzo als ik me zou bewegen.Dusss....
De chauffeur vh busje had er gelukkig minder moeite mee en plukte heel kordaat en (natuurlijk) met een big smile,"monstertje" zo, met zijn blote handen van het ijzeren hek. Een zucht van verlichting ging door de kinderen(en door mij..)heen.
Hierzo worden deze sprinkhanen geroosterd ,zo vertelde de chauffeur ons ,en het schijnt een delicatesse te zijn.Nou weet ik ook waarom die Indonesische jochies met lange stokken in de bomen zitten te porren.Ze jagen op sprinkhanen!
Ik sta voor veel dingen open, maar sprinkhanen eten.....No way!
Later op de dag,toen het kroost weer geretourneerd was door de schoolbus,gingen we dus naar de"Botani square".
Er was een soort beurs,met veel soorten planten,maar ook beesten.
Je zag konijntjes in alle kleuren en maten,poesjes,hondjes.Maar ook reptielen en verschillende kleine aapjes.Ik denk dat veel dierenactivisten kromme tenen zouden krijgen bij deze aanblik van dierenhandel.
We struikelden over een enorme python die op de grond lag te kronkelen met zijn hele lange achterste.De rest van zijn imposante voorlijf was,in mijn ogen dan,erg strak om zijn verzorger gedrapeerd.Ja... dát was natuurlijk kaasje voor mijn jongste,ze zat gelijk gehurkt en aaide het beest alsof het een hondje was.
Nou moet ik zeggen dat ik slangen lang niet zo eng vind als insecten enzo,maar deze joekel had een kop zo groot als mijn hand en evenzo breed.Toch heb ik het beest samen met mijn jongste spruit geaaid,wat een bonk spieren zeg!En zo glad als zijde.gelukkig bleef de python braaf liggen alleen z'n tong schoot op en neer.
Ik kon het niet laten om te vragen of ze deze reptielen,want ik zag héél veel diverse soorten slangen en ook schildpaddden,wel mochten verkopen.Een veelbetekenend lachje van de verkoper zei mij al genoeg,dus niet....Hij kwam met een gevlochten rotan doosje aanlopen en deed de deksel eraf.Ik dacht dat er naamkaartjes inzaten ofzo.
Schiet er ineens een pikzwarte cobra omhoog!
Ik sprong wel een meter de lucht in.De verkoper dacht,omat ik de python had vastgehouden,ik wel een;
"kus van deze cobra wilde".
Het beest zag er niet echt kusserig uit en maakte gevaarlijke uitschietingen naar mij toe met zijn kop
zijn schild wijd open.
De verkoper lachte steeds en zei in het Engels;"he doesn't bite".Ik geloofde er geen snars van en zei in het Maleis tegen hem dat ik beslist nog niet dood wilde.Hij lag dubbel van het lachen,de malloot...
Is wel ff wat anders dan een wormpje...en volgens mij hartstikke illegaal.
Maar hier kan alles.
De kinderen hadden weer respect(hihi) voor mams en waren het voorval met de sprinkhaan en mijn allesbehalve kordate optreden allang vergeten.
Jaaa,dit was natuurlijk het echte werk; met slangen stoeien!!
Met de aapjes had ik overigens erg veel medelijden,want het waren erg jonge diertjes, die volgens mij hun moeder nog hard nodig hadden,net zoals mijn aapjes mij.Maar ik kan toch niet de hele wereld verbeteren,even slikken en dan maar doorlopen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten