Ze moesten met hun schoolteam van de smp klas twee, voetballen tegen de internationale boys.Ik vond het best spannend... Het is toch je kind hé? En ik,overbezorgde moeder, wilde niet dat ze mijn knul tegen de schenen schopten of wat dan ook.
In ieder geval liepen we met de drie meiden naar de plek waar het balspelletje zou plaatsvinden.Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik een hekel heb aan voetbal,maar goed.
Zoals te verwachten vielen tijdens het lopen de eerste druppels al.Het is tenslotte Bogor...
Even later plenste het behoorlijk.De goten werden kleine beekjes en de straten kwamen langzaam blank te staan.
Met een luide indianekreet ontrokken de twee kleine grietjes zich aan onze paraplu..Slippers uit en,hup,met de blote voetjes stampen door de plassen.Zeikenat waren ze.Want je kunt niet alleen met je voeten nat worden en ze vonden ook dat ze vanavond de douche niet meer inhoefden.Plus regenwater smaakte lekker,puur natuur.
Nu moesten we nog naar de wedstrijd.
Daar aangekomen vielen onze verzopen katjes niet op.
Op het veld was namelijk een stelletje varkentjes aan het rondspartelen in de zompige modder.Ze waren op zoek naar iets. Waarschijnlijk de bal.
Het hemelwater bleef vallen en de varkentjes bleven heerlijk hun spel vervolgen.De katjes bleven mauwen om het gewilde modderbad.
Uiteindelijk werd de wedstrijd beslist met een gelijkspel en keerden we weer huiswaarts.Mijn varkentje was behoorlijk aan het knorren over die stomme scheisrechter.Die kon wat hem betrof in de...modder... zakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten