kaasgevoel

Het is niet altijd makkelijk om superflexibel te blijven.Je merkt dat als je Nederland gewend bent,je je soms enorm kan gaan irriteren aan veel dingen die anders gaan.

Het lijkt net of alles zo langzaam op gang komt.Ook gaat het contact leggen met andere mensen vrij moeizaam door het enorme cultuurverschil en dat schept soms eenzaamheid.

De container,meubels,wachmachine,lekkage,airco stuk,zwarte mieren van 3 cm groot en ga zo maar door.Kunnen ineens grote struikelblokken worden....

Dewaslijst tot nu toe:

Wasmachine wordt bestelt,niet afgeleverd ivm slecht weer waarschijnlijk lukte het niet door de regen en waren de boten op....

Container is al weken in de mallemolen van de bureaucratie alhier.Jantje Pietje ieder wil een graantje meepikken..

Bankstel blijkt stiksels los te laten.Moet terug. Geen bank dus.

Eettafel laat de verf al vallen na 1 week.Ook terug.

Gevechten met zwarte mieren die de keukenkastjes willen bezetten.

Lekkage in de hoek van een slaapkamer.

De airco stuk van de meisjes hun kamer.
Uitgelachen worden door snotjongens omdat ik zo raar praatte(nederlands)

En tot slot had ik ineens de klink van de keukendeur in mijn hand die spontaan afbrak!

<<Zucht>>

Het wil gewoon niet lukken lijkt het wel,soms zak je dan even weg in een onredelijk "ik wil kaas gevoel."

Alles lijkt zoveel beter in het klompenland dat je af en toe vergeet dat je ook moet doorzetten.

Flink zijn is soms enorm vermoeiend en je aanpassen al helemaal.

Zou dit een dip zijn?

Wel heb ik tijdens het ophangen van mijn was in de vroege morgen een prachtige koningsblauwe vogel gezien en twee kleine kolibri's.Ze zaten vlakbij zodat ik ze goed kon bekijken.

Dat maakt mijn kaasgevoel weer een beetje tropischer...