Er kan zoveel gebeuren waardoor afspraken anders lopen.(bv een platte band,batterij op van mobiel,niet naar huis kunnen bellen,te laat thuis,mamma heeft je vertrouwt en je bent te laat..)
Zo geldt dat idem dito voor familie.
Vertrouw ons,jaja.Soms moet je ook zaken op papier kunnen regelen.Dan moet je vertrouwen op inkt en niet op woorden.
Woorden zijn namelijk niet te vertrouwen.Iedereen zegt zoveel.
Omstandigheden kunnen veranderen en dan is het prettig dat je de "vertrouwens"op papier hebt staan.
Helaas wordt dat niet altijd in dank afgenomen,vooral door eigen familie niet.Het wordt dan erg ingewikkeld omdat er een spiegel voorgehouden wordt.Daar bedoel ik mee; dat je je naasten confronteert met gebeurtenissen die kúnnen gebeuren.
Dat je dan een vangnet moet hebben als je vertrouwen in hen, omslaat in onverwachte gebeurtenissen, zodat zij aan dat"vertrouwen",wat jij in hen hebt,niet meer kunnen voldoen.
Vertrouwen is een erg rekbaar begrip vind ik.Mijn mening is dat je gewoon niemand kunt vertrouwen,want we zijn allemaal mensen en in onverwachte situaties reageert ieder mens ook anders.Plus je weet niet wat er gaat gebeuren,zelfs de nu aankomende minuten niet...
Máár ik vind het dan ook weer onverklaarbaar dat mijn kinderen mij blindelings vertrouwen,wanneer wordt dat voor hen dan niet meer zo vanzelfsprekend? hmmmm....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten